معنی نام شکسته در لغت نامه دهخدا

شام خوردن. (ناظم الاطباء) :
زلفت شکست و پارۀ سودا گرفته ایم
شب گیر میکند همه کس شام چون شکست.
خواجۀ آصفی (از آنندراج).
در زلف چین فکند و مرا دل ز دست برد
چون شام بشکند سفری یار میکند.
میرزا زکی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شاخ شکسته

(اُ تُ)

مطیع و منقاد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

چشم شکسته

(چَ / چِ مِ شَ / شِ کَ تَ / تِ)

چشم سفید و دیدۀ سفید:
نقش نگه درست ز خطش نشسته است
این سرمه مومیایی چشم شکسته است
نجف قلی خان (از آنندراج)
رجوع به چشم سفید شود

لغت نامه دهخدا

بار شکسته

(رِ شِ کَ تَ / تِ)

مجلس پادشاهی پایان یافته. بارگسسته. بهم خورده. تمام شده. خاتمه یافته:
هرگز نشود دامن زایر بدر او
از شستن و نایافتن بار شکسته.
سوزنی.
و رجوع به بار گسستن شود

لغت نامه دهخدا

نام شکستن

(ظَ بُ دَ)

نام کسی را شکستن، خوار و خفیف کردن او را:
جفا زین بیش ؟ کاندامم شکستی
چو نام آور شدی نامم شکستی.
نظامی.
با نام شکستگان نشستن
نام من و نام خود شکستن.
نظامی

لغت نامه دهخدا

بام شکسته

(شِ کَ تَ / تِ)

که بام درهم فروریخته دارد. که بام نادرست و خراب دارد. بام فروریخته. شکسته بام. خراب. ویران:
یارب کی بینم آسیای فلک را
آب زده، سنگ سوده، بام شکسته.
خاقانی.

لغت نامه دهخدا

نان شکستن

نان رابقطعات تقسیم کردن خرد کردن نان، عقددوستی وبرادری بستن: باجان من شکسته بسته برخوان ودادنان شکسته. (تحفه العراقین. قر. 112) یانان کسی راشکستن، برسفره وی غذاخوردن: سرش رابشکن ونانش رامشکن خ

فرهنگ لغت هوشیار